Hume, mucize için keşfettiği argümanı üzerine konuşurken kendini çocuklar gibi mutlu hissetti. Haklıydı. İşleyen bir kafanın ürettiği şeyden duyulan tatmindi bu. Keşfini şöyle dile getirmişti :
"Bir argüman keşfettim diye kendimle övünüyorum. (Ki) bu argüman eğer doğruysa, akıl ve öğrenilenle birlikte batıl itikatlı yanlış inanışların her türlüsüne sonsuz bir denetim sağlayacaktır. Tahmin ediyorum ki tüm tarihte uzun süre boyunca mucizelerin ve harikaların hesapları bulunacaktır. Kutsal ya da kafir.
Tüm tarih boyunca hiçbir mucize yoktur ki iyi niyetinden, eğitiminden, şüphe duyulmayan ve bizi tüm hilelerden koruyacak kadar öğreniminden endişe etmediğimiz yeterli sayıda kişi tarafından buna tanıklık edilmiş olsun. Bu kişiler, diğerlerini aldatacak kadar şüphesiz dürüstlük sahibi kişiler olmalı. Yoktur, bir yanlışlığa dahil olunması durumunda kaybedilecek çok şeyi olan insanlığın gözünde itibarlı tanıkların gördüğü bir mucize..."
İşte hayat boyu peşinden gidilecek olan, buna değen en yüce haz da yine budur. Emin olduğum bir şey varsa, hiçbir hazzın bu tatminle yarışamayacağıdır.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder